Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Quid, quod res alia tota est? Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Non igitur bene. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

1. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
2. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quis negat? Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.

• Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
• ALIO MODO.

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Sed quot homines, tot sententiae; In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. An hoc usque quaque, aliter in vita? Non est igitur voluptas bonum. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Ea possunt paria non esse. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

• Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
• Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?
• Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Duo Reges: constructio interrete. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Dici enim nihil potest verius. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Torquatus, is qui consul cum Cn. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.

1. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
2. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;
3. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
4. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Non laboro, inquit, de nomine.

Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Quid censes in Latino fore? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.