Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Iam contemni non poteris. Qui est in parvis malis. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Duo Reges: constructio interrete.
A mene tu? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Venit ad extremum; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; An eiusdem modi? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Quid censes in Latino fore? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Non est igitur voluptas bonum.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. An potest cupiditas finiri? Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Eam stabilem appellas. Sed ad bona praeterita redeamus. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat?